معنی بیخ و بار - جستجوی لغت در جدول جو

بیخ و بار

لغت نامه دهخدا

(بَ دُ)

حدود و قواعد و آداب زندگی. قیدهای اجتماعی و مانند آن. و آدم بی بند و بار کسی را گویند که در زندگی حدود و رسومی را مراعات نکند و به چیزی پابند نباشد. (فرهنگ عامیانۀ جمال زاده) : کارش بی بند و بار است. مرد بی بند و باری است

لغت نامه دهخدا

بی خر و بار

(خَ رُ)

بی چیز. فقیر. رجوع به مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

بن و بار

(بُ نُ)

از بیخ و بن.
- از بن و بار، از بیخ و بن. از اصل و بنیاد:
خبر نداردکاندر دلم اثر نکند
اگر جهان همه تیمار گردد از بن و بار.
عنصری.
عطار به کلبه در با عود همی گفت
کاصل تو چه چیز است و چه چیزی ز بن و بار.
فرخی.
میر گرت یک قدح شراب فروریخت
چون که تو از دین برون شدی ز بن و بار.
ناصرخسرو

لغت نامه دهخدا

بیخ وبار

اصل و فرع، ریشه و ثمر

فرهنگ لغت هوشیار

معنی بیخ و بار - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما